Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΩ ΖΩΕΣ 4


Θα ήθελα μια μέρα να πω για όλα τα «ναι» που γέννησαν την άρνηση. Ακουαρέλα σε χαρτοπετσέτα που κατάπιε το σκίτσο μας. Λιωμένα σ’ αγαπώ στο βάζο με τη μαρμελάδα.
 

Πήγα να πάρω ένα και πασαλείφτηκα.



(Μαρία Χρονιάρη, "Εκεί που αλλάζω ζωές", εκδόσεις Απόπειρα 2010)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου