Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.
(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")
Σάββατο 23 Μαΐου 2020
Ενδοχώρα
Με κρατάς χωρίς τέλος
αγάπη βαρύτητας μηδενικής
Με χωράς χωρίς τέλος
μου συμβαίνεις
Μ. Χρονιάρη
Από την ποιητική συλλογή "Μετά από αυτό που προηγήθηκε", εκδ. Σοκόλη, 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου