Αντιθύμηση

Διένυσα χιλιόμετρα νύχτας

απ’ τη ζωή μου

ως τη ζωή σου

Έσκαψα με τη γλώσσα μου

όλα τα χρόνια που μας έκλεβαν ελπίδες

και μίλησα με τα σκοτάδια σου

να μη φοβάται η σκιά σου

Ξέχασα κάθε ενδεχόμενο που δε χωρούσε μαζί

καταργώντας τον χρόνο

όταν οι λέξεις πονούσαν

Κάνοντας πέτρα το δάκρυ μου για

να αντέχει η καρδιά σου

Κι εσύ

σαν να μην είδες ποτέ

όλα όσα άνθισαν

Έγινες όλες οι σφαίρες

που ξαγρυπνούν την ποινή μου 

Μ. Χρονιάρη, από την ποιητική συλλογή "Αγέννητη γη", εκδ. Σοκόλη 2017