Μέρες
τώρα περνάω από το πατρικό σπίτι.
Ν’
ακούσω τη φωνή σου και να γυρίσω να σε κοιτάξω.
Να σε δω
και να πάρω σιγουριά απ’ την κουβέντα σου.
Δεν
αναγνωρίζω αυτή την πόρτα.
Δε
θυμάμαι ούτε ένα εκατοστό του σπιτιού.
Μόνο
εσένα θυμάμαι να είσαι όλη του η ύπαρξη.
Αν εκεί
που είσαι δε χρειάζεται να ξοδεύεις ζωή,
δώσε λίγη
σ’ εμένα που μου τελειώνει.
Ξέρω,
βιάζεσαι να με δεις.
Θα έρθω.
Μόνο να παίξω
λίγο ακόμα, μαμά.
Λίγο
ακόμα...
Βασίλης Παυλίδης, από την ποιητική συλλογή "Ιδιόλεκτο", Εκδ. Γαβριηλίδης, 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου