Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Πέμπτη 31 Μαΐου 2018

Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ


Φωτογραφία Εξωφύλλου: Χάρης Τσιλόπουλος




Πως σβήνει άραγε τον ήλιο κανείς;

Προς ποια κατεύθυνση
εξημερώνει τον θάνατο η ζωή;

Πυροβολώ όλα τα έσχατα για να τα σώσω
Για το πικρό μάθημα της ιστορίας
για την μεγάλη φυγή τις ώρες της λύπης

Για την αλήθεια πως κάποτε
υπήρξα ως όνειρο 

ανάμεσά σας




Μ. Χρονιάρη, από τη ποιητική συλλογή "Αγέννητη γη", Εκδ. Σοκόλη 2017
στις
Ετικέτες ,

2 σχόλια:

  1. Eυαγγελία1 Ιουνίου 2018 στις 5:06 π.μ.

    Υπάρχει κάποιος τρόπος να κλειδωθούν τα όμορφα όνειρα σ'ἐνα σεντούκι σαν τις πιο πολύτιμες αναμνήσεις?
    Αγαπώ σε.!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΜΑΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑΡΗ3 Ιουνίου 2018 στις 8:53 π.μ.

    Ευαγγελία μου,

    δεν ξέρω, μα αν μπορούσε να συμβεί θα τα κλείδωνα και θα άνοιγα το σεντούκι κάθε φορά που θα ήθελα να αναπνεύσω. Που θα ήθελα να βλέπω ζωή.

    Αγαπώ σε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)