Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018

ΕΝΑΣ ΤΕΛΕΙΟΣ ΚΥΚΛΟΣ


Λένε πως όταν το φεγγάρι είναι γεμάτο, αν κάνεις ευχή πάντα θα πιάσει. Δύο νύχτες πριν την πανσέληνο και την ολική έκλειψη σελήνης, εμείς από τη σκοτεινή πλευρά του, φωτίσαμε το μαύρο με μουσική. Πάντα με την Εκάτη και πάντα εκεί που όλα ανάβουν αλλιώς.

Καλή ακρόαση!




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου