ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

Στο ταβάνι σχήματα τριαντάφυλλα

και σχήματα αράχνη

τα φώτα κίτρινα θαμπά σκοτεινά

μεγάλα ψάρια στους πράσινους βαθιούς τοίχους

καρφωμένα

αίμα

τρύπιες κουβέρτες και σπασμένα τζάμια

η βροχή

και ξάφνου μέσα στα χέρια μου τα μαλλιά της

το σώμα της και τ’ ανοιχτό στόμα της

μακριά βαθιά πάνω στο βουνό

Το μυαλό μου κουρασμένο

κι ο αγέρας διάφανος σαν κρύσταλλο

ρολόγια πέφτουν ολοένα και

σπάζουν πάνω στο πλακόστρωτο

σήμερα ο αγέρας δυνάμωσε ακόμη

απ’ το παράθυρο βγήκε ένα χέρι

μέσ’ στον καθρέφτη φάνηκε έν’ άλλο χέρι

έδερναν τα μεσάνυχτα

μακριά ακουγόταν ένα βογγητό

Όλα όσα βλέπω

τα παράξενα όνειρα μου θυμίζουν εσένα

η νύχτα θυμίζει εσένα

ένα μικρό παιδί που κλαίει μου θυμίζει εσένα

κι ο τάφος μου θυμίζει εσένα

όλες οι φωτογραφίες, όλα τα χρώματα

όλα μου θυμίζουν εσένα

και όλα τα αγαπώ για σένα

Μίλτος Σαχτούρης