Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

ΜΙΑ ΡΕΒΑΝΣ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΗΡΕΣ



Διάλεξες να φύγεις μια μέρα που μάλλον το πάει για βροχή. Για να μπερδευτούν οι σταγόνες με τα δάκρυά μας. Καλό παράδεισο Σάκη.





"Πάντα σου άρεσαν οι μέρες με βροχή
Κι ονειρευόσουνα να πάμε στο Λονδίνο
Και σε θυμάμαι πάντα τέτοια εποχή
Κι απ' την κορνίζα μου γελάς στο κομοδίνο

Τώρα μεγάλωσες δεν είσαι πια παιδί
Τον εαυτό σου δε μπορείς να κοροϊδέψεις
Μα είμαι σίγουρος τις μέρες με βροχή
Πως πάντα σκέφτεσαι μακριά να ταξιδέψεις

Μπορεί μια μέρα βροχερή
Να είναι μέρα τυχερή
Μπορεί η βροχή όλα τα δάκρυα να ξεπλύνει
Μπορεί μια μέρα βροχερή
Να είναι μέρα τυχερή
Κι ό,τι σου παίρνει πάλι πίσω σου το δίνει

Ό,τι αγάπησες σε πόνεσε πολύ
Κι εσύ το πόνεσες μετά με τη σειρά σου
Και τώρα ξέρεις όταν έρχεται βροχή
Πως δε πετάς αν είν' βρεγμένα τα φτερά σου
Μπορεί μια μέρα βροχερή
Να είναι μέρα τυχερή
Μπορεί η βροχή όλα τα δάκρυα να ξεπλύνει
Μπορεί μια μέρα βροχερή
Να είναι μέρα τυχερή
Κι ό,τι σου παίρνει πάλι πίσω σου το δίνει"




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου