Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

ΜΙΑ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΖΩΗ



Οι ψυχικές ασθένειες τα τελευταία χρόνια έχουν πάρει μια αύξουσα δυστυχώς πορεία. Οι λόγοι δεν είναι πάντα ούτε απλοί ούτε τόσο προφανείς όσο νομίζουμε. Γύρω μας, στο οικογενειακό και φιλικό μας περιβάλλον υπάρχουν άνθρωποι που πάσχουν από κατάθλιψη μέχρι και ακόμη βαρύτερα σχιζοφρένεια - μια μορφή ψυχοπάθειας πολύ ιδιαίτερη και δύσκολα ένας μη ειδικός έχει την ικανότητα να την διακρίνει. 

 Τα άτομα που πάσχουν, στην πλειοψηφία τους, ούτε τα ίδια δεν αναγνωρίζουν την κατάσταση στην οποία βρίσκονται. Κι εδώ ερχόμαστε εμείς οι φίλοι, συνάδελφοι, συγγενείς, άμεσο οικογενειακό περιβάλλον. Παρατηρούμε με τρόπο διακριτικό την όποια αλλαγή συμπεριφοράς ενός ανθρώπου κι αν διαπιστώσουμε πως κάτι έχει αλλάξει, τότε το συζητάμε μαζί του και πάντα απευθυνόμαστε σε έναν ειδικό.  

Οι ψυχικές νόσοι στον αιώνα που ζούμε απαγορεύεται να αντιμετωπίζονται ως ταμπού. Οι διαταραγμένοι ψυχικά άνθρωποι έχουν ανάγκη την βοήθειά μας, την φροντίδα και το ενδιαφέρον μας διότι οι ίδιοι αδυνατούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Πλησιάστε όποιον άνθρωπο βλέπετε πως χρειάζεται βοήθεια. Δώστε του λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας. Οι άνθρωποι που είναι άρρωστοι με την σωστή φαρμακευτική υποστήριξη, μπορούν να είναι και πρέπει να είναι ενεργά μέλη της κοινωνίας μας. Μπορούν να είναι παραγωγικοί αρκεί να τους δώσουμε το χέρι και να στηρίξουμε με όποιον τρόπο μπορεί ο καθένας μας την προσπάθεια που κάνουν να ξαναβγούν στην ζωή. 

Δεν είναι αδύναμοι. Και μας έχουν ανάγκη. Το παρακάτω βίντεο μας δείχνει για 13 λεπτά, πώς είναι να ζεις στο μυαλό ενός σχιζοφρενή ανθρώπου. Μην κλείνουμε τα μάτια στις ψυχικές ασθένειες. Ίσως κάποτε να είναι η σειρά μας.

Μαρία Χρονιάρη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου