Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013

ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ




Ιστιοφόρο με τα πανιά του ανοιγμένα. Να μη λυπάμαι, να μην καταλαβαίνω. Αυτούς που με πετάνε στη φωτιά να τους ζεσταίνω.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου