Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.
(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")
Σάββατο 31 Αυγούστου 2013
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΩ ΖΩΕΣ 20
Η βροχή σώζει τα αυλάκια στην ψυχή μου. Νερό βαλτωμένο και κρύο. Μια μέρα θα σου χαρίσω τη ζέστη της. Να την κάνεις ομπρέλα για τη φυγή σου. Μαρία Χρονιάρη, από το βιβλίο μου, "Εκεί που αλλάζω ζωές", εκδ. Απόπειρα 2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου