Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.
(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")
Σάββατο 6 Ιουλίου 2013
ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΚΑΙ Ο ΛΥΚΟΣ
Πόσο λάθος μπορεί να κάνει κάποιος όταν βλέπει μόνο ό, τι τα μάτια ορίζουν; Πόση αλήθεια χωρά στην ψυχή ενός λύκου; Και τελικά τι είναι αυτό που κάνει τα αταίριαστα να σμίγουν; Μαρία Χρονιάρη
Δε χρειάζεται να εκφράσω πόσο με κάνει να νιώθω το περιεχόμενο αυτής της δημοσίευσης. Με τις λέξεις αδυνατώ –ούτε επιθυμώ– να το περιγράψω. Γιατί, συν τοις άλλοις, πόσο λάθος μπορεί να κάνει κάποιος όταν διαβάζει μόνο ό,τι οι λέξεις ορίζουν;
Δε χρειάζεται να εκφράσω πόσο πολύ με κάνει να νιώθω το περιεχόμενο αυτής της δημοσίευσης. Με τις λέξεις αδυνατώ –ούτε επιθυμώ– να περιγράψω. Γιατί, συν τοις άλλοις, πόσο λάθος μπορεί να κάνει κάποιος όταν διαβάζει μόνο ό,τι οι λέξεις ορίζουν;
Δε χρειάζεται να εκφράσω πόσο με κάνει να νιώθω το περιεχόμενο αυτής της δημοσίευσης. Με τις λέξεις αδυνατώ –ούτε επιθυμώ– να το περιγράψω. Γιατί, συν τοις άλλοις, πόσο λάθος μπορεί να κάνει κάποιος όταν διαβάζει μόνο ό,τι οι λέξεις ορίζουν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε χρειάζεται να εκφράσω πόσο πολύ με κάνει να νιώθω το περιεχόμενο αυτής της δημοσίευσης. Με τις λέξεις αδυνατώ –ούτε επιθυμώ– να περιγράψω. Γιατί, συν τοις άλλοις, πόσο λάθος μπορεί να κάνει κάποιος όταν διαβάζει μόνο ό,τι οι λέξεις ορίζουν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπλακ Μπερντ,
ΑπάντησηΔιαγραφήσε αυτό το "παραμύθι" μιλά μόνο ο εσώτερος εαυτός. Κι ο λύκος.