Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.
(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")
Τετάρτη 29 Μαΐου 2013
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΛΛΑΖΩ ΖΩΕΣ 18
Πέρασαν οι μέρες γρατζουνώντας το κακάδι της φυγής. Ρόζιασε το βλέμμα ψάχνοντας τη μορφή σου στις μορφές. Η συμπόρευση με την απώλεια έχει ανάγκη το όλον. Μαρία Χρονιάρη (Από την ποιητική μου συλλογή "Εκεί που αλλάζω ζωές", εκδ. Απόπειρα 2010)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου