Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

Η ΝΕΡΑΪΔΑ ΚΑΙ Ο ΔΡΑΚΟΣ

Στην αγάπη μπαίνεις γυμνός. Έχοντας καταστρέψει όλες τις πανοπλίες σου. Το τίμημα, το πληρώνεις προτού καν εισέλθεις. Και γι' αυτό δεν έχει σημασία αν καείς. Φτάνει μόνο το θάρρος που δείχνεις. Και η απόφαση. Και ίσως καμμιά φορά, στην αγάπη νικητής, να είναι εκείνος που χάνει.

Μαρία Χρονιάρη





2 σχόλια:

  1. αυτο ειναι απο τα αγαπημενα μου βιντεο.......ειναι τελιο....!!!ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χαρά, εμείς από εκεί που ερχόμαστε ξέρουμε πως η αγάπη είναι ο μόνος δρόμος για την σωτηρία. Και οφείλουμε να τον διαβούμε..

    Με όλα ή με κανένα φτερό..

    ΑπάντησηΔιαγραφή