Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.
(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")
Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012
ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΑΠΟ ΧΑΡΤΙ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ
για την Μαριάννα Όσο τα χάρτινα καράβια θα ψάχνουν θάλασσες, κι όσο οι θάλασσες θα υποδέχονται τα χάρτινα καράβια, τίποτε στον κόσμο αυτό δεν μπορεί να χαθεί. Μαρία Χρονιάρη
Οσο υπαρχουν ανθρωποι και ψυχες σαν εσενα θα υπαρχει παντα ο Ανθρωπος.Θα υπαρχει παντα η ψυχη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρακι μου, γλυκια μου νεραιδα ,απλα σε αγαπω !