Για να μπορεί να μπαίνει από εκεί όλη σου η λύπη
Κι όλο να μεγαλώνει η πληγή
Κι όλο να επιμένω να την ξύνω
Και γίνεται ολότελα μια θάλασσα από θλίψη
Και γίνεται αθόρυβα ένας ωκεανός από πόνους
Και γίνεται συνέχεια μόνο θάνατος
Που μέσα του χορεύω
Μαρία Χρονιάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου