Ποτέ δεν ήξερα να γράφω
Μόνο κάτι λέξεις χάραζα
Σ΄ ένα σταυρό εντός μου
Ήθελα πάντα να γεννάω
Άδικα χρώματα
Μαρία Χρονιάρη
(από το βιβλίο μου "Η ΣΚΙΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΓΩ" που κυκλοφορεί από τις εκδ. Απόπειρα)
Ευχαριστώ τον Σταύρο Σταυρόπουλο για την αναδημοσίευση του ποιήματός μου, στο προσωπικό του μπλόγκ.
Δείτε εδώ
http://sstavropoulos.blogspot.com/2000/04/blog-post_09.html
Εγώ δεν γράφω ποιήματα. Μόνο σταυρούς σε μνήματα καρφώνω < Σαχτούρης >. Ή:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτως ή άλλως
Εγώ δεν ξέρω να γράφω
Ποιήματα
Όλες οι λέξεις μου
Θα κριθούν μετά
Στο φώτο φίνις
Αυτά τα δυο, απλώς για τις ...εκλεκτικές συγγένειες. Τίποτε δεν είναι παρθενογέννηση στην Τέχνη. Συνεχίζουμε πάντα αυτό που παραλαμβάνουμε. Και το εξελίσσουμε - αν μπορούμε. Πολύ καλό απόσταγμα, Μαρία. Μπράβο. Είναι ακαριαίο και ...σκοτώνει.
Just right to the heart.
Συνέχισε. In the same street, same way, same dream. Θα αμοιφθείς από την ευλογία των λέξεων.
Σταύρο σε ευχαριστώ. Ας ελπίσουμε πως οι λέξεις θα συνεχίσουν να με καταδέχονται. Και να με ανέχονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήκάθε λέξη έχει(;) φωνή(εν) και ουσια(στικό) ...
ΑπάντησηΔιαγραφήεσύ τις ενώνεις...με θαυμα(στικό)...
asteroskoni76 Σε ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιο. Μακάρι να είναι έτσι.
ΑπάντησηΔιαγραφή