Είναι παράξενα κίτρινη μέσα στο μπλε. Ανάβει το τελευταίο σπίρτο της θύμησής του. Όταν χαράξει, τα σημάδια θα ζουν στη γλώσσα τους. Στο άγγιγμα του δέρματος οι πόροι ανοίγουν και μπαίνει. Η ηδονή. Όλη η θάλασσα χύθηκε πάνω της.



(απόσπασμα από το κείμενο "ΧΩΡΑ")

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΠΟΝΑΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ


"Όλα είναι νύχτα. Αν την αντιστρέψεις, δεν κερδίζεις απαραίτητα το φώς. Κερδίζεις την προσπάθεια να πολεμήσεις την νύχτα."

Μαρία Χρονιάρη



Ευχαριστώ το μπλόγκ aeriko-edostirogmitouhronou, για την ανάρτησή της με τις λέξεις μου..

Δείτε εδώ το μπλόγκ
http://aeriko-edostirogmitouhronou.blogspot.com/2011/12/blog-post_10.html

1 σχόλιο:

  1. Δικό μου το Ευχαριστώ..στο βαθύ μπλέ της πικρής πραγματικότητας ένα χαμόγελο αυθόρμητα ακάλεστο είναι ότι μοιραζόμαστε σε ανύποπτη στιγμή με καλή καρδιά. Η Νύχτα μας ανήκει βλέπει να καμώματα των ανθρώπων και των γεγονότων της μέρας και απλά σιωπά δεν παραλείπει όμως να αγκαλιάζει τα θέλω μας και να δυναμώνει τα μπορώ μας.

    Σε Φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή